Almost Dead. :|

So. Napakaboring na naman ng aking araw. Amp yan. Haha! Ang pangit kasi ng lugar ko sa likod. Ang tangkad ni Andre! Lagi nalang yung mga nunal niya sa batok yung napapansin ko. Hahaha! Nakakainis. Nakakaantok pa dun. At isa pa, mainit! Ang damot naman kasi nung malapit sa air conditioner, 'di man lang itaas. Malapit na nga sila dun, binababa pa! :\ Talagang naglabas ng sama ng loob dito eh, noh?

Pero, ito naman yung purpose ng blog eh. Haha. Wala namang nagbabasa ng blog ko kaya okay lang. Haha! =)) Balang araw, marami ring magbabasa nito. Haha!

Okay, bumalik na tayo sa mga sinasabi ko kanina. Haha! Ayon. Ang pangit sa school pero dito sa bahay, okay naman na. Haha! Biruin mo, pinayagan akong magcomputer nang 'di pa ako nag-aaral. Haha! Cool! :)) Kaya ayan, gumagawa na naman ako ng post ko. Mamaya, poker naman. kahit na 'di ko maintindihan. Haha!

Ayun. May nakakatawang bagay sa bahay. Si Papa, kanina, may nilalagay sa clutch bag niya. So, ako naman 'tong si curious, edi pinanood ko siya. Tapos, nakita kong may baril edi nagulat ako. Napasigaw ako ng "Halaaa..." Tapos, tumingin siya sa akin, kinabahan naman ako kasi seryoso yung mukha niya. Tinapat niya sa akin yung baril, tapos, sabay baril na. Inisip ko, "Goodbye world.." Sabay pikit. May narinig akong tumawa. Dumilat ako, nakita ko si Papa. Siya yung tumatawa. Ang sarap pakinggan since minsan lang tumawa ng ganun si Papa kasi siya yung seryosong type ng tao. Edi, nagtaka naman ako, sabay sabi ni Papa, "Para kang baliw. Lighter 'to!! Hahahahaha!"

Grabe. Ganon na sila kasama sa akin. Haha! Nagmukha akong tanga nun. Akala ko, katapusan na ng buhay ko. Hahaha! Lesson learned, don't judge a book by it's cover. Nyaha. Lighter lang pala. Pero, super mukhang baril talaga siya.  Katangahan ko talaga oh. 'Di na yan mauulit. Haha! At least, narinig kong tumawa ng ganon si Papa. Masaya na akong ganon. Haha! :D